Josef Rheinberger:
Concert voor orgel en orkest nr. 1 in F

Josef Rheinberger werd in 1839 in Vaduz, Liechtenstein, geboren en stierf in 1901 in München. Een wonderkind, dat op zijn vijfde jaar muziektheorielessen kreeg en piano en orgel speelde. Als zevenjarige was hij al kerkorganist in Vaduz en toen hij acht was werd zijn eerste mis uitgevoerd.
Naar München ging hij in 1851, waar hij op zijn twintigste pianoleraar en docent compositie werd en vervolgens orgeldocent aan het conservatorium. Hij eindigde aan het Beierse hof als directeur kerkmuziek.

Rheinberger heeft dan ook veel kerkmuziek geschreven en is beroemd gebleven door zijn orgelcomposities. Met Bach has hij gemeen dat hij geen registraties voorschreef. Maar verder is hij vooral beïnvloed door Beethoven, Schumann en Brahms. Zijn werk wordt beschouwd als vooral degelijk, de romantiek is vooral te horen in de langzame delen. Deze zijn gevoelvol en melodieus.

Dat geldt ook voor zijn eerste orgelconcert (opus 137, gecomponeerd in 1884). Het tweede zangerige deel is een dialoog tussen orgel, strijkorkest en hoorn.